Przeszczep “zegarkowy” to przeszczep nabłonkowo-łącznotkankowy.
Dlaczego “zegarkowy”? Nazwa potoczna wynika z kształtu pobranego przeszczepu. Mianowicie część środkowa,czyli tarcza zegarka to nabłonek z tkanką łączną pod nim natomiast boczne części to sama tkanka łączna.
Przeszczepu tego typu możemy używać do zamknięcia defektu po ekstrakcji zęba czy pokryciu recesji dziąsłowych.
Przy wykorzystaniu przeszczepu po wykonanej ekstrakcji zęba, środkowa część – nabłonkowo-łącznotkankowa wypełnia zębodół od strony zewnętrznej, natomiast części skrajne, pozbawione nabłonka umiejscowione są po bocznych stronach pod płatem od strony przedsionkowej i podniebiennej.
Daje nam to możliwość zamknięcia rany poekstrakcyjnej z jednoczesną augmentacją w wymiarze horyzontalnym, przedsionkowo-podniebiennym.
Przeszczep “zegarkowy” może być również wykorzystany przy zabiegach pokrycia recesji dziąsłowych np. dolnych siekaczy , gdzie oprócz pokrycia korzenia zęba (część nabłonkowo-łącznotkankowa), możliwa jest augmentacja brodawek po obu stronach recesji .
Dużą zaletą takiego przeszczepu jest ukrwienie bilaminarne w częściach bocznych przeszczepu co zwiększa prawdopodobieństwo jego przyjęcia, oraz bardzo estetyczny wygląd . Należy pamiętać jednak o wymaganej niezwykłej precyzji wykonania zabiegu z uwagi na fakt, iż część nabłonkowa nie może być umiejscowiona pod dziąsłem (możliwość powstania torbieli nabłonkowych pod płatem).
OPIS PRZYPADKU .
Przypadek Pacjentki po zakończonym leczeniu ortodontycznym.
Widoczna, silnie zaburzona estetyka oraz nieprawidłowe położenie zęba 21. Ząb zatrzymany i ściągany ortodontycznie. Podczas odsłonięcia doszło do uszkodzenia korony. Niestety użyto zbyt dużej siły przy ściąganiu zęba, co doprowadziło do resorpcji zewnętrznej jak i wewnętrznej. Na wykonanym tomografie widoczne są skrócone długości korzeni zębów sąsiednich oraz defekt kości w okolicy korzenia zęba 21.
W pierwszym etapie wykonałem ekstrakcje nierokującego zęba (21)
Następnie wykonałem przeszczep zegarkowy celem augmentacji dziąsła zrogowaciałego jak i tkanek miękkich w obrębie przedsionka. Należy zwrócić uwagę , że sama ekstrakcja spowodowałaby zbyt duży defekt tkanek miękkich.
Pacjentka po wykonanym zabiegu jest przygotowana klinicznie do kolejnych etapów leczenia.
Najpewniej będzie to wykonanie uzupełnienia protetycznego w postaci mostu ze wzg na duże skrócenie długości sąsiednich korzeni zębów. Najrozsądniejszym rozwiązaniem jest wykonanie finałowo mostu pełnoceramicznego, który zarazem zadziała jak retainer ortodontyczny. Implant w tym przypadku wymagałby dodatkowego zabiegu regenerującego kość, a i tak pomimo stabilnie wszczepionego implantu może dojść do nawrotu wady zębów sąsiednich.
Do czasu osiągnięcia pełnego rozwoju kostnego i możliwości wykonania pracy protetycznej Pacjentka została przeze mnie zabezpieczona tymczasowym rozwiązaniem , pozwalającym swobodnie funkcjonować.
Zapraszam do kontaktu oraz śledzenia mojej aktywności na Facebooku i Instagramie
Do zobaczenia
dr n. med. Jacek Żurek
