Trepanobioptat zębodołu po implantacji fragmentów zęba

Pragnę się z Państwem podzielić kolejnym ciekawym przypadkiem, z jakim spotkałem się w swoim gabinecie. W toku leczenia zleciłem wykonanie badania histopatologicznego miejsca, gdzie był zastosowany zmielony ząb jako materiał do regeneracji kości. Przed wszczepieniem implantu, przy użyciu trepanu, pobrałem kość i przesłałem do badania histopatologicznego, by ocenić jak wygląda miejsce po regeneracji zmielonym zębem.

Materiał utrwalono w 10% zbuforowanej formalinie, a następnie odwapniono przy użyciu roztworu EDTA. Fragmenty tkankowe przeprowadzono w sposób rutynowy w procesorze tkankowym Milestone KOS bez użycia mikrofal. Tkanki zatopiono w parafinie, wykonano preparaty grubości 4um, a następnie zabarwiono w sposób rutynowy hematoksyliną i eozyną. Preparaty zeskanowano skanerem Roche DP200.

Na grafikach poniżej mona zobaczyć dwa fragmenty trepanobioptatu (w czterokrotnym powiększeniu).

Poniżej możecie Państwo zobaczyć fragmenty szkliwa i zębiny otoczone przez tkankę łączną włóknistą – w powiększeniu 10 x.

Grafika niżej przedstawia fragmenty zębiny otoczone tkanką włóknistą oraz pojedyncze cienkościenne naczynia krwionośne – w  powiększeniu 10 x.

Jak można zauważyć poniżej, fragmenty szkliwa i zębiny są otoczone tkanką włóknistą, tworzącą mocny zręb wypełniający przestrzenie pomiędzy fragmentami rozdrobnionego zęba. Wolne przestrzenie pomiędzy fragmentami zębiny i szkliwa a tkanką włóknistą są efektem obkurczenia tkanek podczas przeprowadzania w procesorze (tzw. shrinking effect). Widoczna jest tutaj zachowana żywotność osteocytów w obrębie zębiny.  (Powiększenie 20 x.)

Grafika obok przedstawia fragmenty zębiny z zachowaną żywotnością osteoblastów oraz dwa drobne fragmenty martwiczo zmienionej zębiny. (Powiększenie 20 x.)

Obok dostrzec można widoczny odczyn resorpcyjny – pojedyncze ostoklasty modelujące fragmenty zębiny oraz pojedyncze limfocyty nie tworzące nacieków zapalnych. (W powiększeniu 20 x.)

W grafice poniżej zauważycie zapewne Państwo fragmenty martwiczo zmienionej zębiny, z odczynem resorpcyjnym o niewielkim nasileniu. Nie ma tu widocznych cech odczynu zapalnego, zarówno o charakterze ostrym i przewlekłym. (Powiększenie 20 x.) 

Wreszcie… remodelujący się fragment zębiny z pojedynczymi osteoklastami na powierzchni. (Powiększenie 40 x.)

W obrębie trepanobioptatu wyraźnie widoczny jest mocny zrąb włóknisty otaczający wszczepione fragmenty zęba, stabilizujący te fragmenty oraz zapewniający im dopływ substancji odżywczych. Co istotne, nie uwidoczniono tu nacieków zapalnych o charakterze ostrym i przewlekłym, tworzenia ziarniny i nasilonego odczynu resorpcyjnego wokół fragmentów tkanek zęba. Obecność cech remodellingu wokół fragmentów zębiny o zachowanej żywotności, może wskazywać na możliwość postępowania tego procesu i wytworzenia nowej kości w obszarze implantacji. Tkanka włóknista tworząca mocny zręb może dodatkowo przyczyniać się do amortyzacji implantu, co w przypadku braku aparatu więzadłowego wydaje się być korzystnym aspektem biologicznym. 

Zapraszam do kontaktu oraz do śledzenia mojej aktywności na Facebooku oraz Instagramie.

Dane kontaktowe oraz aktualne miejsca pracy znajdziecie Państwo pod linkiem: https://jacekzurek.pl/kontakt/

Do zobaczenia,

dr n. med. Jacek Zurek

JACEK ŻUREK

Jest współtwórcą patentu na materiał pochodzenia allogennego służącego do pokrywania mnogich recesji dziąsłowych bez konieczności pobierania przeszczepu dziąsła z podniebienia, a także autorskiego zestawu narzędzi mikrochirurgicznych. Obecnie jest pracownikiem Katedry Chirurgii Stomatologicznej Wrocławskiego Uniwersytetu Medycznego. Zajmuje się szeroko rozumianą periodontologią, implantologią oraz leczeniem periimplantitis. Szczególnie specjalizuje się w przeszczepach dziąseł.

Najnowsze aktualności

FACEBOOK